دعوت به نماز، دعوت به زیباترین جلوههای زندگی است
به گزارش بصیرت جوانان:حضرت آیت الله خامنهای در پیامی به بیست و ششمین اجلاس سراسری نماز با تأکید بر لزوم بکارگیری همه امکانات برای دعوت به نماز، افزودند: برگزارکنندگان این گردهمایی سالیانه این توفیق بزرگ الهی را قدر بدانند و با پافشاری بر این خط مستقیم، بدانند که خدا با صابران و استقامتورزان است.
بنابه گزارش پایگاه اطلاع رسانی و امورخبری بصیرت جوانان:متن پیام رهبر انقلاب اسلامی به این شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
دعوت به نماز، دعوت به زیباترین جلوههای زندگی است،زیرا نماز، فصلی از زندگی است که در آن انسان در برابر آفریننده و دارندهی همهی نیکیها و زیبائیها، به عرض نیازی عاشقانه میپردازد و بر عیار زیبائی و نیکی روان و دل خویش میافزاید. این حجم عظیم و زبان مؤثرِ توصیه به ذکر و نماز در قرآن و حدیث، نشانهی همین ویژگی در دعوت به نماز است. بندگان صالح و نیکوکار خداوند باید این را درسی برای خود بدانند و به نماز دعوت کنند. مسئولان مؤمن در نظام اسلامی باید امکانات گستردهی خود را در خدمت این دعوت بگذارند. روحانی، معلّم، مربّی، مدیر و مسئول در همه جا مخاطبان و دائرهی نفوذ خود را به این سو بکشانند و از آنان دعوتکننده به خدا و نماز بسازند.
شما برگزارکنندگان این گردهمائی سالیانه بویژه عالم مجاهد و با اخلاص حجةالاسلام آقای قرائتی، این توفیق بزرگ الهی را قدر بدانید و بر این خط مستقیم پای بفشارید و بدانید -و میدانید- که خدا با صابران و استقامتورزان است.
والسلام علیکم و رحمةالله
سیّدعلی خامنهای
۲۹ آذر ۱۳۹۶
- ۹۶/۰۹/۳۰
حس هستی
برای آدمی تنھا چیزی که احساس حیات و حسِّ ھستی پدید می آورد محبوبیّت است . ھمه کسانی که
روی به خودکشی ھا و مخدرات می کنند این حس را از دست داده و دیگر در دل کسی محبوب نیستند .
آنچه که ھویّت فردی نامیده می شود برخاسته از محبوبیّت است . کسی که لایق محبوب یک نفر نیست
چیزی نیست و بودن را در خود در نمی یابد و احساس نابودی و ھیچی می کند . این وضعیت در زنان
بصورت ھرزه گیھا و در مردان بصورت بزھکاریھا خودنمائی می کند . بنابراین ھر آنچه که تحت عنوان بی
ھویتی و تبھکاری و مفاسد اخلاقی وھرج و مرج در جامعه ای خودنمائی می کند حاصل فقدان محبت
است .
« من ھستم چون محبوب ھستم »: این تنھا تعریف از ھستی انسان و لایق انسان است که حقیقت
ھستی انسانی را بیان می کند . آنکه محبوب دلی نیست اصلاً نیست و برای جلب محبوبیت لااقل در نزد
یک نفر دست بھر کاری می زند حتّی روسپی گری و یا جنایت .
آنکه محبوب است ھست و آنکه ھست نیازی به اثبات خویشتن ندارد . زیرا ھمه تلاشھای مذبوحانه
بشری در جھت اثبات ھستی خویش است .
ھمه دروغھا ، فریب ھا ، جنونھا ، جنایت ھا ، اعتیاد ھا و مفاسد اخلاقی و اقتصادی و سیاسی معلول
فقدان محبت است .
ھمه ما نیازمند کسی ھستیم که ما را برای خودمان دوست بدارد در ھر وضعیتی .
کسی ھم ھست که از ارادۀ به محبوبیت بی نیاز باشد و خود مظھر دوست داشتن و عشق ورزیدن به
دیگران باشد ؟ حتی خداوند ھم مخلوقاتش را آفریده تا او را دوست بدارند و بپرستند و در غیر اینصورت
عذابشان می کند . آنکه ما را برای خودمان دوست بدارد و توقع محبت ھم نداشته باشد امام است .
از کتاب " دایره المعارف عرفانی " استاد علی اکبر خانجانی جلد دوم ص 189